καναπιτσόσπορος

ο

1. ο σπόρος τής καναπίτσας*.

2. παροιμ. «τού 'δωκε φύκια και πήρε καναπιτσόσπορο» — για ανταλλαγή πραγμάτων που δεν έχουν καμιά αξία.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο σύνθ. < καναπίτσα (< ιταλ. canapuccia < + -σπορος (< σπόρος), πρβλ. ηλιό-σπορος, πεπονό-σπορος].